De eerste drie dagen

24 maart 2019 - Bangkok, Thailand

Daar ben ik dan, in Bangkok, Thailand. Na een lange vlucht van 12uur is het tijd om een taxi naar D&D Inn te regelen. Dat ging gelukkig makkelijker dan verwacht, alles stond heel goed aangegeven en je komt snel aan een taxi. Een uurtje rijden en daar sta ik dan, midden op Khao San Road, dé backpackersstraat van Bangkok. Het is druk en warm, ben benieuwd hoe dit zal uitpakken. 

Eenmaal op de kamer barst ik in tranen uit, dit heb ik ook de rest van de middag en avond gedaan, bellend en append met familie en vrienden thuis. Waar ben ik aan begonnen? Had ik dit wel alleen moeten gaan doen? Is dit wel wat voor mij? Hopelijk is dit alleen even de spanning die eruit komt. 

Een nieuwe frisse dag waarin ik eigenlijk een fietstour wilde gaan doen, maar dat lukte niet met boeken. Dan nog maar eventjes verder slapen en dan verder kijken, ik heb nou eenmaal tijd zat. Half tien 's ochtends en het bellen met mijn zatte (oud) collega's doet me goed. Met goede moed ga ik op pad. 

Een Thaise meneer weet me te strikken om voor 20baht(0,55 cent) een tuktuk te huren en daarmee bangkok door te gaan. Dit was zeker wel leuk. Door de snelheid van de tuktuk was de hitte ook aangenamer en ik heb hierdoor een aantal mooie bezienswaardigheden gezien(zie foto's). 

Als derde stop van de tuktuk was een tourist center. Er werd mij verteld dat ik hier tickets kon boeken voor naar Ayutthaya, mijn volgende stop, dus ik loop daar naar binnen en vertel dat ik daarnaartoe wil. Voor ik het weet, ben ik samen met die mevrouw(Natty) een hele planning aan het maken t/m 7 mei. Bijna dezelfde planning als die ik thuis al had bedacht. Met deze deal heb ik alle accommodaties en vervoer voor komende 45 dagen helemaal geregeld, voor een netjes bedrag. Niet verkeerd. Toch ? 

In het vervolg van mijn reis met de tuktuk begon ik te twijfelen aan mijn afspraak. Is dit bedrijf wel te vertrouwen? Kom ik wel in fatsoenlijke hostels hiermee? Wat nou als ik eerder naar huis wil? Dit zijn allemaal gedachtes die door mijn hoofd spoken terwijl ik over de rivier in Bangkok vaar met een longtailboot. Ik zat hier alleen in, dus had alle tijd om deze gedachtes ook toe te laten. Ik probeerde ook bij mezelf te denken: 'Mel, het is nou toch allemaal al betaald dus zal je er mee moeten leven.'

Na mijn bootritje, was het tijd om terug te gaan naar het tourist center om al mijn tickets en informatie op te halen. Terwijl ik daar zat en Natty mij alle tickets in aparte enveloppen deed en alles netjes nummerde, kreeg ik er meer vertrouwen in. Alles werd duidelijk uitgelegd en het zag er professioneel uit. Ik begon er meer zin in te krijgen, al helemaal toen ik op mijn kamer zag dat alle hostels er goed uitzien en goede recensies hebben. Gelukkig. 

Dag 3 breekt aan. Ik heb gisteren een dagtour geboekt naar Kanchanaburi en dat was het beste wat ik tot nu toe heb gedaan. Kanchanaburi staat bekend om de Death Railway en The bridge over the river Kwai. Dit zijn allebei treinsporen die in WO2 gemaakt zijn door Japanse, Indonesische en Singapoorse krijgsgevangenen. Bij de bouw van de Death Railway zijn er 6000 mannen doodgegaan aan het harde werk. Ze hebben met 6000 man, in 16 dagen, 1 kilometer treinspoor gemaakt. Dit was keizwaar werk, waarbij ze in een berg moesten hakken, zware houten balken moesten tillen en in elkaar zetten. Dit allemaal 18 uur lang in 35+ graden celsius. Een ander treinspoor(weet niet meer precies welke of waar) is 416 kilometer door 100.000 man in 10 maanden gemaakt, in vergelijkbare omstandigheden.

We begonnen de dag in het Jeath WarMuseaum. Dit is een museum over de oorlog tussen Japan, Engeland, Australië, Amerika, Thailand en Holland tijdens WO2. Dit was een zeer interessant museum met allemaal foto's, voertuigen, gebruiksvoorwerpen uit die tijd. Daarna zijn we naar en over de brug gelopen. Hierop had je een heel mooi uitzicht over de rivier. En over de originele Death Railway, zijn wij vandaag met de trein gegaan. Het was een hele mooie omgeving en heel mooi om meegemaakt te hebben, maar t idee dat hiervoor 6000 man hebben moeten sterven... 

Na het treinritje zijn we wat gaan eten, dat was best lekker. Ik heb rijst, pittige kip en een soort omelet gehad. Na het eten zijn we naar een waterval geweest. Ook dit was weer adembenemend mooi, ook al waren er heel veel Thaise mensen aan het picknicken en zwemmen. Hier zijn we even gebleven om vervolgens naar de militaire begraafplaats te gaan, waar die 6000 mannen liggen. Waaronder 1900 Nederlandse soldaten. De meesten hiervan waren allemaal net in hun 20. Dit vond ik een heel intens, heftige ervaring om mee te maken. 

Hierna zijn we weer richting Bangkok gereden en nou lig ik lekker in mijn bedje, in D&D Inn voor de laatste keer. Morgenvroeg vertrek ik naar Ayutthaya met de trein en vanaf dan zal ik vooral in slaapzalen liggen. Ben benieuwd hoe ik dat ga ervaren.. 

Weltruste! Xx

3 Reacties

  1. Pap:
    25 maart 2019
    mooi om de reis zo mee te beleven schat! Ben benieuwd naar je volgende avonturen!
  2. Nol Daams:
    25 maart 2019
    Hai Mel,
    Heel mooi. Blijven genieten.
    Grtjs
  3. Petrie:
    25 maart 2019
    Nice. Vooral gewoon zo doorgaan 😘